Konsep raja

BAHAGIAN B SEJARAH ASIA TENGGARA

1.MASYARAKAT

1.1 Institusi pemerintahan

1.1.1 Raja di Vietnam dan Thailand

Konsep dan peranan raja di Vietnam

l.l.l Raja

Sistem beraja merujuk kepada bentuk kerajaan yang wujud di sesebuah negara. Pemerintah di sesetengah negara menggunakan gelaran yang berbeza. Pemerintah Vietnam menggunakan gelaran Maharaja manakala pemerintah Thailand menggunakan gelaran Raja. Melalui sistem tersebut, raja atau maharaja bertindak sebagai ketua pemerintah tertinggi dalam negara, menguasai ekonomi negara,menggubal undang-undang, mengetuai angkatan tentera, dan menjadi ketua agama.Raja atau maharaja menjadi golongan yang menduduki lapisan teratas dalam susun lapis masyarakat.

Sistem raja dan maharaja diamalkan bertujuan untuk memelihara keamanan, mengekalkan kemerdekaan, dan menjamin kesejahteraan rakyat dan negara.

Institusi Raja di Vietnam

Konsep raja

 Berbanding dengan pemerintah di Thailand, pemerintah Vietnam menggunakan gelaran Maharaja. Sistem maharaja di Vietnam agak sama dengan sistem maharaja yang diamalkan di Tanah Besar China. Ini disebabkan kedudukan Vietnam yang berdekatan dengan China. Antara tahun III S.M. sehingga 939 Masihi, Vietnam berada di bawah pemerintahan langsung China. Maka secara tidak langsung, Vietnam menerima dan mengamalkan kebudayaan, falsafah, dan ciri-ciri sosiopolitik China.

       Hubungan dan pengaruh China amat jelas dalam institusi pemerintahan Vietnam. Vietnam akan menghantar utusan ke Peking apabila berlaku pertukaran pemerintahan. Sebagai contoh, pemerintah dari keluarga Nguyen diiktiraf oleh peking sebagai maharaja. Maharaja-maharaja Nguyen daripada Maharaja Gia Long sehingga Maharaja Thien-Tri menerima mohor pelantikan daripada wakil Peking yang berada di Hanoi. Hubungan Vietnam-China berterusan sehingga kepada permohonan bantuan dan perlindungan. Pada tahun 1882, Maharaja Tu Duc menghantar utusan diraja ke Peking memohon bantuan apabila menghadapi masalah pencerobohan Perancis.Vietnam menggunakan model pemerintahan China. Contohnya, konsep politik China seperti mandat dari syurga dan amalan dasar tutup pintu yang diterapkan dalam institusi kemaharajaan Vietnam.

Peranan Maharaja

Politik

Raja merupakan ketua kerajaan yang berkuasa mutlak dalam pemerintahan dan urusan keagamaan. Raja berperanan sebagai ketua negara dan ketua pentadbir. Raja mempunyai sumber autoriti dan mempunyai kuasa mutlak dalam pentadbiran. Raja dipercayai mendapat mandat dari syurga atau tuhan untuk memerintah sesebuah negara.

Raja akan melantik pegawai dalam kalangan anggota kerabat diraja dan memberi mandat kepada untuk menjalankan tugas-tugas rasmi dalam bidang keagamaan, melayani aduan rakyat, meraikan duta-duta asing dan lain-lain  hal berkaitan  pentadbiran. Politik dan pentadbiran raja memperlihatkan ciri pemusatan kuasa melalui birokrasi pusat yang kukuh.

       Maharaja berada di puncak pentadbiran dan menjadi tanggungiawab setiap maharaja dari Dinasti Nguyen untuk mengekalkan sistem politik model China dan menentang perubahan. Mempunyai kuasa mutlak dalam semua aspek pentadbiran dan pemerintahan. Hanya maharaja sahaja yang boleh menjatuhkan hukuman bunuh.

       Mentadbir dengan bantuan pembesar di peringkat pusat, daerah, dan kampung.Selaras dengan model China, maharaja dianggap sebagai thein-tu (anak tuhan/syurga), iaitu wakil tuhan yang diberi mandat untuk memerintah. Berdasarkan konsep model China, rakyat memberi kesetiaan yang tidak berbelah bahagi kepada maharaja dan maharaja harus memerintah masyarakat dengan adil dan saksama.

       Bertindak sebagai ketua kerajaan dalam sistem birokrasi dan dibantu oleh enam kementerian yang diketuai oleh golongan Mandarin.Menjadi pengerusi Majlis Tertinggi yang dianggotai oleh enam orang menteri kanan. Tugas majlis ini adalah untuk memberi pandangan kepada maharaja berkaitan dengan hal ehwal pentadbiran.Memelihara kedaulatan negara dan mempertahankan negara daripada ancaman dalam atau luar negara. Ini akan menjamin kedudukan maharaja kekal di puncak kekuasaan.

EKONOMI

 Menguasai semua bidang ekonomi, iaitu kegiatan pertanian, tanah, hasil cukai negara, kegiatan perdagangan, dan perlombongan. Berhak menentukan sistem sukatan, ukuran, dan timbangan. Menduduki hierarki teratas dalam susun lapis masyarakat. Mengetuai adat resam dan adat istiadat dalam masyarakat. Menjadi pemimpin agama Buddha dan penaung kepada golongan sangha Buddha.

SOSIAL

       Menentukan kehidupan rakyat berada dalam keadaan tenteram dan aman selaras dengan konsep mandat dari syurga.Memainkan peranan selaras dengan kepercayaan umum dalam kalangan masyarakat bahawa maharaja merupakan punca ilmu dan kemakmuran ekonomi serta menjadi bapa kepada rakyat. Maharaja bercita-cita untuk membawa imej ibu kota negara China ke Asia Tenggara. Dengan ini, tumpuan utama maharaja ialah terhadap bandar Hue. Bangunan utama di bandar Hue berbentuk seperti istana di China. Hue dibentuk seakan-akan bandar Peking dengan wujudnya Bandar Larangan, Bandar Diraja, dan Bandar Ibu Kota. Semua bangunan dari segi lokasi dan narna ditiru daripada bandar Peking. Misalnya, pintu gerbang di sebelah selatan menuju ke Bandar Larangan diberi nama Pintu Gerbang Puncak atau Ngd Mon.Pemberian nama tersebut bertujuan untuk menghormati raja sebagai manusia yang memiliki martabat yang tinggi di dunia.

KONSEP RAJA DI THAILAND

Raja-raja Thailand berasal dari Dinasti Chakri y.ang menggunakan gelaran Rama. Raja-raja Chakri memegang konsep raja berasaskan ajaran agama Buddha Theravada. Mengikut ajaran ini, hak seseorang berasaskan akhlak dan kebolehan peribadinya. Seorang calon yang ingin menaiki takhta kerajaan Thailand tidak semestinya berasal dari dinasti yang pernah memerintah.

       Seorang calon yang memaparkan kuasa akhlak dan kebolehan peribadi yang luar biasa boleh menaiki takhta. |ika terdapat pemimpin lain yang memiliki kuasa akhlak yang lebih tinggi, maka pemimpin tersebut berhak menaiki takhta secara sah menggantikan raja yang sedang memerintah. Di Thailand, raja berkuasa menjatuhkan hukuman bunuh. Raja-raja Thailand menggunakan gelaran Chao Phaendin (Yan Tuan Tanah) dan Chao Chiwit (Yam Tuan Nyawa).

       Raja dianggap suci dan memerintah berdasarkan konsep dharma-raja dan perlu menghayati serta melakukan perlakuan yang baik supaya dicontohi rakyat. Konsep dharma-raja menjadi asas ikatan antara raja dengan ralryat. Raja yang memegang kepada konsep tersebut dapat memerintah dengan berkesan serta berjaya mengekalkan keamanan di istana. Terdapat kepercayaan rakyat bahawa raja merupakan jelmaan dewa (dewaraja). Konsep ini meningkatkan martabat dan kedudukan raja ke status yang tinggi dan istimewa. Rakyat tidakboleh melihat wajah raja. Adat menyembah. secara bersujud atau meniarap mesti dilakukan semasa mengadap raja. Rakyat mesti merangkak masuk dan meniarap. Apabila rombongan raja sampai di sesuatu kawasan, rakyat mesti melarikan diri atau berada dalam keadaan meniarap.

       Simbol kebesaran raja Thailand dapat dilihat dari segi pemilikan binatang suci, iaitu gajah putih. Gajah putih dianggap sebagai tunggangan raja. Gajah putih merupakan simbol kedaulatan sejagat dan pengiktirafan kuasa raja oleh kuasa ghaib yang dipercayai ada pada gajah putih. Rakyat dilarang mengganggu atau menggunakan gajah putih. Sesiapa yang ingkar akan ditangkap dan dihukum. Sesiapa yang dapat menangkap dan menyerah gajah putih akan menerima hadiah daripada raja.

       Demi memperkukuhkan kedaulatan raja, Brahmin dilantik sebagai penasihat agama. Abad ke-19 merupakan tempoh kuasa-kuasa Barat meluaskan pengaruh mereka di fhailand. Thailand telah terdedah kepada unsur Barat sejak termeterainya Perjanjian Bowring pada tahun 1855. Perjanjian ini membuktikan bahawa raja Thailand, iaitu Raja Mongkut telah membuat perubahan terhadap konsep raja.

       Raja Mongkut masih mempunyai kuasa mutlak tetapi bersikap agak liberal terhadap kuasa Barat demi memelihara kemerdekaan negara. Begitu juga dengan Raja Chulalongkorn yang masih terikat kepada tradisi sistem beraja mutlak tetapi demi kemerdekaan negara, beliau telah memperkenalkan pemodenan.

BLOG TAK DAPAT DIKEMASKINI BUAT SEMENTARA. CIKGU SAKIT SELEPAS KEMALANGAN JALAN RAYA

ASSALAMUALAIKUM. BLOG TAK DAPAT DIKEMASKINI BUAT SEMENTARA. CIKGU SAKIT SELEPAS KEMALANGAN JALAN RAYA.

WAWASAN 2020

OLEH-AHMAD BIN YAAKOB

      Wawasan 2020 merupakan satu rangka tindakan konkrit bersifat jangka panjang yang menjadi panduan kepada pelbagai dasar lain yang lebih luas berkaitan pembangunan negara. Rangka tindakan ini menetapkan dengan jelas arah tujuan, cabaran dan sasaran negara untuk mencapai satu tahap kemajuan ekonomi yang diinginkan dalam jangka masa yang ditetapkan. Wawasan 2020 digubal berlandaskan keyakinan bahawa rakyat Malaysia yang berbilang kaum akan bersatu tenaga, berusaha dan bekerjasama ke arah mencapai matlamat yang digariskan oleh wawasan tersebut. Melalui wawasan ini, matlamat akhirnya adalah untuk menjadi sebuah negara maju. Mengikut sasaran yang ditetapkan pada tahun 2020, Malaysia akan menjadi sebuah negara yang benar-benar maju, bersatu, mampu berdikari, progresif dan makmur. Rakyat Malaysia pula berpeluang menikmati kehidupan yang lebih sempurna dalam sebuah masyarakat yang demokratik, bertolak ansur, bermoral, adil, mampu bersaing. Dinamik serta mempunyai daya ketahanan yang tinggi.[1]  

CABARAN WAWASAN 2020 DAN HALA TUJU NEGARA.

CABARAN PERTAMA

MEMBINA NEGARA BANGSA YANG BERSATU-PADU.

Malaysia memerlukan perpaduan antara kaum dan integriti peringkat wilayah dan nasional ke arah sebuah negara yang aman dan harmoni. Malaysia menjadi negara yang aman, berintegrasi pada peringkat wlayah dan kaum dengan rakyat hidup dalam harmoni, bekerjasama sepenuhnya secara adil serta didokong oleh satu bangsa Malaysia yang mempunyai kesetiaan politik  dan dedikasi kepada negara. Perpaduan yang menjadi cabaran pertama Wawasan 2020 merupakan asas kekuatan yang penting untuk kejayaan sesebuah negara.[2]

      Semua ini telah dilakukan melalui pelbagai dasar kerajaan sepanjang tiga dekad yang lalu. Antara strategi ialah  seperti Dasar Pendidikan Kebangsaan, Dasar Bahasa Kebangsaan Dasar Kebudayaan Kebangsaan dan Dasar Pembangunan Nasional[3].

CABARAN KEDUA

MEMBINA MASYARAKAT BERJIWA BEBAS, TENTERAM DAN BERKEYAKINAN.

Keyakinan terhadap diri, bangga dengan segala yang dicapai serta mampu menghadapi pelbagai masalah. Masyarakat Malaysia mesti dapat dikenali melalui usaha untuk mencapai kecermerlangan, sedar terhadap semua kemampuan yang ada, tidak mudah mengalah kepada sesiapa dan dihormati oleh rakyat negara lain.

      Dengan memiliki dan menghayati ciri-ciri di atas, rakyat Malaysia akan menjadi sebuah bangsa gagah yang sentiasa berusaha untuk memajukan negara sehingga dapat mengangkat martabat bangsa dan negara di persada antarabangsa. Strategi yang telah dilaksanakan ialah melalui Dasar Pendidikan Kebangsaan dengan memberi tumpuan kepada konsep pembelajaran sepanjang hayat, kemahiran insaniah serta sifat kreatif dan inovatif.

CABARAN KETIGA

MEMUPUK DAN MEMBINA MASYARAKAT DEMOKRATIK DAN MATANG.

Mewujud dan membangunkan masyarakat demokratik yang matang, mengamalkan satu bentuk persefahaman yang matang, demokrasi Malaysia berasaskan masyarakat yang boleh menjadi contoh kepada banyak negara membangun.    

      Amalan persefahaman yang matang dan prinsip demokrasi yang diamalkan oleh Malaysia dapat menjadi contoh kepada negara membangun yang lain. Suatu usaha perlu dipupuk untuk membina masyarakat yang matang dan dalam masyarakat yang berdemoratik akan diberi kebebasan untuk memilih kerajaan yang bakal memimpinnya. Kebebasan memilih untuk memberi peluang kepada perasaan yang tidak berpuas hati melalui saluran tertentu.

CABARAN KEEMPAT

MEWUJUDKAN MASYARAKAT YANG BERMORAL DAN BERETIKA.

Mewujudkan masyarakat yang bermoral dan beretika, di mana warganegaranya mempunyai nilai agama dan jiwa yang didorong oleh tahap etika yang paling tinggi. Seseorang yang beretika baik perlu mempunyai ilmu pengetahuan, kemahiran dan keinginan yang tinggi. Etika merupakan tingkah laku yang berkait rapat dengan kelakuan yang dibina berdasar tiga unsur iaitu ilmu, kemahiran dan pengetahuan.

      Ketiga-tiga unsur berperanan memupuk  dan melahirkan masyarakat Malaysia yang dinamik bagi meningkatkan hasil kerja yang cemerlang. Masyarakat yang patuh kepada amalan agama dan budaya yang cemerlang, keberkesanan pendidikan dan sistem kekeluargaan yang unggul akan melahirkan manusia yang beretika dan bermoral.[4]

CABARAN KELIMA

MEWUJUDKAN MASYARAKAT YANG MATANG, LIBERAL DAN BERTOLAH ANSUR.

Masyarakat yang matang dapat berfikir secara rasional dan tidak bertindak   secara melulu dalam keadaan apa sekalipun. Masyarakat yang liberal dapat membebaskan diri daripada fahaman yang sempit dan berfikiran terbuka untuk menerima segala perubahan serta pandangan orang lain.

      Masyarakat yang bertolak ansur pula digambarkan melalui kebebasan yang dianuti oleh setiap rakyat untuk mengamalkan adat resam, kepercayaan dan kebudayaan masing-masing tanpa menjejaskan kesetiaan kepada negara. Usaha untuk mewujudkan masyarakat yang matang, liberal dan bertolak ansur dapat dilihat melalui pelbagai peruntukan yang termaktub dalam Perlembagaan Perlembagaan Persekutuan, sistem demokrasi yang menjadi amalan sejak merdeka.Kewujudan pelbagai parti politik berbilang bangsa serta melalui pelbagai dasar yang bertujuan mewujudkan keharmonian antara kaum.

MEWUJUDKAN MASYARAKAT YANG MAJU DAN SAINTIFIK

Masyarakat yang maju adalah sebuah masyarakat yang dapat menyerap segala perubahan yang berlaku di persekitarannya untuk membina dan mencapai kecemerlangan. Masyarakat yang maju tidak boleh berpisah daripada masyarakat saintifik Hal ini kerana penguasaan ilmu pegetahuan terutama ilmu yang berteraskan sains dan teknologi sering dijadikan ukuran kepada kemajuan sesebuah bangsa. Masyarakat maju dan saintifik adalah masyarakat yang mempunyai budaya ilmu yang dapat menjana produktiviti dan amalan kreatif serta inovatif.

      Malaysia seharusnya mempunyai daya perubahan tinggi dan memandang ke hadapan bukan sahaja sebagai pengguna teknologi, tetapi turut sama menyumbang kepada tamadun saintifik dan teknologi masa depan

MEWUJUDKAN MASYARAKAT BERBUDAYA PENYAYANG.

Masyarakat berbudaya penyayang merujuk kepada sistem sosial yang meletakkan kepentingan masyarakat melebihi melebihi kepentingan individu dan kebajikan insan yang tidak berkisar kepada negara atau individu, tetapi di sekeliling sistem kekeluargaan yang kukuh.

      Masyarakat penyayang sering dicirikan dengan kehidupan yang muafakat , saling memahami dan menghormati, bekersamadan saling membantu antara satu sama lain. Masyarakat penyayng tidak memiliki sifat individualistik tetapi meletakkan kepentingan masyarakat melebihi kepentingan diri. Asas-asas yang kukuh  dalam pembinaan masyarakat penyayang dan budaya penyayang ialah kepathan kepada agama , nilai-nilai murni yang diwarisi daripada amalan tradisi dan institusi kekeluargaan.

      Kasih-sayang dalam masyarakat bermula daripada kasih-sayang yang terjalin dalam keluarga. Hubungan  baik sesama manusia amat ditekankan dalam agama. Budaya teradisi yang penuh dengan nilai-nilai murni perlu ditonjolkan dan dihayati semula untuk memupuk masyakat yang bersifat penyayang .

MENJAMIN MASYARAKAT YANG ADIL DAN SAKSAMA DALAM BIDANG EKONOMI.  

Pengagihan kekayaan negara dilaksanakan secara adil dan saksama dengan mewujudkan perkongsian secara bersama dalam kalangan semua semua rakyat dalam suasana ekonomi yang berkembang. Masyarakat yang dibentuk itu akan menghapuskan pengenalan kaum yang berdasarkan fungsi ekonomi yang diwarisi dari zaman penjajah serta kemunduran kaum dari sudut ekonomi

      Pada masa lalu, kerajaan telah melaksanakan pelbagai dasar seperti Rancangan Pembangunan lima Tahun, Rancangan Pembangunan Luar bandar , Dasar Ekonomi Baru dan Dasar Pembangunan Nasional sebagai sebahagian daripada langkah  untuk menjamin keadilan ekonomi untuk semua dan pada masa yang sama untuk meningkatkan taraf hidup rakyat daripada semua lapisan kaum.

MEMUPUK DAN MEMBINA MASYARAKAT YANG MAKMUR.

Masyarakat yang makmur dikaitkan dengan masyarakat yang hidup dalam kemewahan dan mempunyai taraf hidup yang tinggi. Pada masa yang sama , tiada ahli masyarakat yang hidup melarat dalam kemiskinan. Pendapatan isi rumah dan pendapatan negara berada pada tahap yang tinggi. Bagi mencapai hasrat untuk menjadi masyarakat yang makmur, masyarakat Malaysia perlu mempunyai kekuatan ekonomi untuk bersaing, dinamik dan kental menghadapi pelbagai cabaran yang mendatang.[5]    

---

[1]Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kedua.(Shah Alam: Oxford Fajar, 2017),212.

[2] Ibid,237.

[3] “Wawasan 2020,” dalam Modul Pengajaran dan Pembelajaran STPM Sejarah, (Bandar Baru Bangi: PST Enterprise, 2013),100.

[4] S.B.Teoh,Norizan Yusoff dan Nurul Huda Md Yusop, Sejarah STPM Penggal 3,181.

[5] Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kedua.,239.

RUKUN NEGARA

RUKUN NEGARA
OLEH-AHMAD BIN YAAKOB

      Malaysia mempunyai ideologi negara yang dikenali sebagai Rukun Negara. Ideologi negara ini digubal sebagai sebahagian daripada usaha kerajaan untuk menyatukan rakyat dan membimbing mereka ke arah perpaduan. Rukun Negara dihasilkan melalui penyatuan idea dan pemikiran pelbagai kaum yang peka terhadap keperluan untuk mewujudkan sebuah negara yang bukan sahaja mempunyai identiti sendiri, tetapi juga berkongsi pegangan yang sama.

      Rukun Negara telah diisytiharkan pada 31 Ogos 1970 sebagai satu susunan prinsip hidup bermasyarakat yang mengadungi nilai0nilai kenegaraan dan norma-norma sosial yang mencakupi seluruh aspek kehidupan bernegara seperti agama, budaya, politik, ekonomi dan perundangan. Setiap prinsip itu berperanan melahirkan sebuah negara yang rakyatnya hidup bersatu-padu, aman dan harmoni.[1]   

OBJEKTIF RUKUN NEGARA

      Rukun Negara menggariskan cita-cita murni negara untk mewujudkan satu masyarakat Malaysia yang bersatu, demokratik, adil, liberal dan progresif. Hasrat ini berpandukan kepada lima objektif yang termaktub dalam Rukun Negara, iaitu;

a)mewujudkan  perpaduanyang lebih erat dalam kalangan seluruh masyarakat..

b)memelihara cara hidup yang demokratik.

c)mencipta satu masyarakat yang adil supaya kemakmuran negara dapat dinikmati bersama secara adil dan saksama.

d)membentuk satu sikap yang liberal terhadap tradisi kebudayaan yang kaya dan pelbagai corak.

e)membina sebuah masyarakat progresif berlandaskan sains dan teknologi moden.

      Kelima-lima objektif di atas terkandung dalam lima prinsip berikut;

a)Kepercayaan kepada Tuhan.

b)Kesetiaan kepada Raja dan Negara.

c)Keluhuran Perlembagaan.

d)Kedaulatan Undang-Undang.

e)Kesopanan dan Kesusilaan.

      Penerimaan seluruh rakyat Malaysia terhadap prinsip-prinsip Rukun Negara dan mengamalkannya dalam kehidupan masing-masing dapat membantu usaha ke arah melahirkan perpaduan yang kukuh dalam kalangan rakyat tanpa mengira keturunan atau kaum. Langkah ini dapat menghapuskan perasaan kegelisahan rakyat, tekanan hidup dan mengurangkan krisis dalam kehidupan masyarakat dan negara serta menjamin kestabilan politik dan sistem kerajaan yang berlandaskan amalan demokrasi.[2]  

PRINSIP-PRINSIP RUKUN NRGARA

      Agama merupakan asas dalam kehidupan untuk memandu seseorang bertindak melakukan kebaikan dan menghindari segala bentuk kejahatan. Setiap kaum di Malaysia menganuti pelbagai agama seperti Islam, Buddha, Hindu, Kristian, Sikh dan lain-lain. Islam merupakan agama rasmi bagi Persekutuan tetapi agama lain masih bebas diamalkan supaya setiap warganegara akan patuh kepada agama yang dianuti. Malaysia menghormati kebebasan beragama dan tidak ada dasar diskriminasi kepada warganegara atas dasar kepercayaan agama masing-masing.[3]

KESETIAAN KEPADA RAJA DAN NEGARA

Malaysia merupakan sebuah negara yang mengamalkan sistem beraja dengan Yang di-Pertuan Agong menjadi ketua negara dan lambang perpaduan rakyat. Seiring dengan kedudukan baginda sebagai raja berperlambagaan , sistem beraja juga diamalkan di setiap negara beraja dan Yang Dipertua Negeri bagi negeri-negeri yang tidak beraja.

      Kesetiaan kepada Raja dan Negara bermaksud setiap warganegara hendaklah memberi sepenuh taat setia kepada Yang di-Pertuan Agong. Manakala di peringkat negeri, rakyat hendaklah memberi taat setia kepada Raja dan Yang Dipertua Negeri masing-masing, selain kesetiaan kepada Yang di-Pertuan agong.

      Sikap kesetiaan ini merupakan nilai yang amat berharga dan menjadi ikatan dalam memupuk kecintaan rakyat kepada negara. Kesetiaan yang tidak berbelah bagi kepada Raja dan Negara merupakan antara faktor yang boleh menyatukan rakyat Malaysia yang berbilang kaum. Oleh itu sebarang usaha yang cuba mengalihkan kesetiaan rakyat kepada Raja dan Negara adalah satu unsur yang jelas bertentangan dengan prinsip Rukun Negara.

      Prinsip ini juga bertujuan untuk melahirkan rakyat yang bertanggungjawab dan sanggup berkorban demi kepentingan negara. Pegangan teguh kepada prinsip ini dipercayai dapat melahirkan rakyat yang mematuhi undang-undang dan menjada harta awam, menghormati simbol-simbol yang menjadi lambang kedaulatan negara, produktif dan berusaha untk memelihara nama baik negara sepanjang masa, sanggup menyumbang tenaga untuk pembangunan negara dan masyarakat dan bersedia untuk mempertahankan negara daripada ancaman luar.[4]

      Di Malaysia Perlembagaan Persekutuan merupakan undang-undang tertinggi negara yang berfungsi memberi hak dan keistimewaan kepada setiap warganegara. Oleh itu setia rakyat telah digariskan tanggungjawab mereka terhadap negara dan perlu menghormati latar belakang serta sejarah perlembagaan tersebut.

      Setiap rakyat hendaklah menerima, mematuhi dan mempertahankan kemuliaan Perlembagaan berdasarkan beberapa perkara asas tersebut iaitu;

a)konsep raja berperlembagaan

b)kedudukan istimewa orang Melayu dan kaum Bumiputera yang lain.

c)Islam sebagai agama bagi Persekutuan dan mengamalkan kebebasan beragama

d)bahasa Melayu adalah bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi kebangsaan dan bahasa rasmi serta kebebasan menggunakan bahasa ibunda masing-masing.

e)jaminan tentang hak dan kebebasan asasi rakyat.

KEDAULATAN UNDANG-UNDANG

      Kedaulatan undang-undang merupakan asas kepada prinsip keadilan di Malaysia untuk memberi kebebasan asasi kepada rakyatnya. Ini menjamin kebebasan rakyat untuk bersuara, beragama, perlindungan di sisi undang-undang, kebebasan memiliki harta dan lain-lain lagi.

      Kebebasan rakyat tersebut masih dikawal dengan peraturan dan batasan tertentu supaya tidak disalahguna bagi pihak-pihak yang tidak bertanggungjawab. Undang-Undang negara perlu dipatuhi supaya kehidupan rakyat aman dan damai serta menjamin kemajuan negara tanpa sebarang halangan.[5]    

KESOPANAN DAN KESUSILAAN

      Mengikut prinsip ini, setiap individu dan kumpulan dalam masyarakat dikehendaki bertindak dan berkelakuan secarasopan dan bertatasusila. Mereka juga harus mempunyai moral yang tinggi, menghormati orang lain dan tidak membangkitkan perkara-perkara yang boleh  menyentuh sensitiviti mana-mana kaum., terutamanya berkaitan asal-usul keturunan, bahasa, agama, kebudayaan dan kepercayaan.

      Jika amalan ini dapat dipatuhi oleh setiap warganegara, hubungan baik yang sedia terjalin antara kaum akan terus berkekalan dan rakyat hidup dalam suasana muhibah tanpa sebarang perasaan prasangka antara satu sama lain.[6]

---

[1]Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kedua.(Shah Alam: Oxford Fajar, 2017),212.

2i]Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kemaskini.(Shah Alam: Oxford Fajar, 2014), 229.

[3] S.B.Teoh,Norizan Yusoff dan Nurul Huda Md Yusop, Sejarah STPM Penggal 3, (Shah Alam: SAP PUBLICATIONS (M) SDN. BHD,2014), 179.

[4]Ruslan Zainuddin dan Abd Sukor Yusof, Ace Ahead Teks STPM Sejarah Malaysia Dan Asia Tenggara (1800-2000) Penggal 3 Edisi Kemaskini.230

[5]S.B.Teoh,Norizan Yusoff dan Nurul Huda Md Yusop, Sejarah STPM Penggal 3,180.  

[6]S.B.Teoh,Norizan Yusoff dan Nurul Huda Md Yusop, Sejarah STPM Penggal 3,  

Terangkan sumbangan Tunku Abdul Rahman Putra al-Haj dalam bidang politik sejak dilantik menjadi Presiden UMNO pada tahun 1951. [20]

Tunku Abdul Rahman Putra al-Haj lahir pada 8 Februari 1903. Beliau merupakan putera ketujuh Sultan Abdul Halim Shah iaitu Sultan Kedah yang ke-24. Beliau belajar di sekolah Melayu sebelum berpindah ke Penang Free School. Pada tahun 1919, beliau melanjutkan pelajaran ke St Catherine's College. Pada tahun 1925, beliau lulus dari Universiti Cambridge. Beliau merupakan anak Melayu pertama yang mendapat kelulusan universiti dari England.

      Kemudiannya, Tunku menyertai perkhidmatan awam di Kedah dan pernah bertugas sebagai pegawai daerah di Kuala Muda, Padang Terap, Langkawi dan Kulim. Beliau kemudiannya melanjutkan pelajaran dalam bidang undang-undang di Inner Temple dan ditauliahkan sebagai peguam pada tahun 1949. Pada tahun tersebut juga Tunku telah menyertai UMNO dan dipilih sebagai ketua UMNO negeri Kedah. Pada 26 Ogos 1951,Tunku dipilih sebagai Presiden UMNO peringkat kebangsaan setelah Dato' Onn Ja'afar meletak jawatan. Sebelum dipilih sebagai Presiden, Tunku memang sangat aktif dalam bidang politik.

      Beliau bersama-sama dengan raja-raja Melayu dan orang Melayu menentang Malayan Union.Antara usaha awal Tunku ialah langkah-langkah untuk mewujudkan perpaduan sebelum memperjuangkan kemerdekaan. Beliau telah mengadakan pakatan murni demi memupuk perpaduan kaum. Beliau telah menganjurkan konvensyen kebangsaan bersama-sama dengan MCA pada tahun 1954.

      Pada tahun 1955. Parli Perikatan telah dibentuk iaitu gabungan UMNO, MCA dan MlC. Dalam pilihan raya Majlis Perundangan Persekutuan, Parti Perikatan berjaya mencapai kemenangan cemerlang dengan memenangi 5l buah kerusi. Kemenangan itu menyebabkan Tunku dilantik sebagai Ketua Menteri Persekutuan Tanah Melayu.

      Pada tahun 1956, Tunku mengetuai rombongan ke London untuk menuntut semula kedaulatan negara daripada kerajaan Britian. Perjanjian kemerdekaan ditandatangani di London pada 8 Februari 1 956. Tarikh kemerdekaan ditetapkan pada 31 Oktober 1957. Sebuah suruhanjaya iaitu Suruhanjaya Reid dibentuk untuk mengkaji perlembagaan bagi Tanah Melayu.

      Selepas merdeka Tunku dilantik sebagai Perdana Menteri pertama. Beliau terus memimpin Parti Perikatan dalam tiga pilihan raya iaitu pada tahun 1959, 1964 dan 1969. Kepimpinan Tunku adalah faktor yang mendorong Tanah Melayu berjaya mencapai kemerdekaan tanpa pertumpahan darah.Dasar toleransi dan taktik permuafakatan kaum beliau menunjukkan keunggulan beliau sebagai seorang pemimpin yang bijak.

      Sumbangan Tunku yang lain ialah usaha beliau dalam menamatkan ancaman komunis di Tanah Melayu. Beliau sanggup mengadakan Rundingan Baling dan bertemu dengan Chin Peng. Hal ini jelas membuktikan bahawa beliau adalah seorang pemimpin yang mengambil berat tentang keamanan dan keselamatan negara. Rundingan Baling telah berlangsung di Sekolah Rendah Baling pada 28 Disember 1955. Rundingan ini tidak berjaya kerana Tunku enggan mengiktiraf PKM sebagai parli politik yang sah. Namun demikian, perjuangan PKM bertambah lemah kerana tidak mendapat sokongan daripada penduduk tempatan yang sudah pun yakin terhadap pemerintahan Tunku. Malahan terdapat gerila PKM yang menyerah diri dan ada juga yang melarikan diri ke sempadan Thailand. Ancaman komunis tamat semasa pemerintahan Tunku dan darurat diisytiharkan tamat pada tahun 1960.

      Sumbangan politik Tunku yang masih disanjung tinggi ialah usaha beliau membentuk Gagasan Malaysia. Pada 27 Mei 1961, Tunku telah  mengemukakan idea pembentukan Malaysia di Hotel Adelphi Singapura. Tujuan beliau adalah untuk menjamin kekukuhan politik, keselamatan, ekonon.ri dan sosial semua negara yang terlibat. pada peringkat awal, gabungan ini melibatkan Tanah Melayu, Singapura, Sabah. Sarawak dan Brunei tetapi kemudiannya Brunei telah menarik diri kerana rnenghadapi pemberontakan daripada rakyat yang dipirnpin oleh A.M.Azahari selain disebabkan isu hasil minyak.

      Pembentukan Gagasan Malaysia juga mendapat reaksi negatif dari negara jiran seperti Filipina dan Indonesia yang kemudiannya melancarkan konfrontasi. Tunku dengan kebijaksanaannya berjaya mengatasi segala cabaran ini dengan mendapat sokongan padu dari rakyat, kerajaan British dan PBB. pada l6 Septernber I963, Persekutuan Malaysia telah dibentuk dan Tunku digelar 'Bapa Malalsia'.

      Tunku juga telah merintis jalan dalarn menggubal dasar luar negara dengan rrengarnbil kira beberapa faktor penting. Pada peringkat awal kemedekaan, beliau mengamalkan dasar probarat dan antikomunis.Dasar ini dapat menjamin kedauiatan negara daripada ancaman musuh. Pada masa yang sarna, dasar ini dapat menjamin kestabilan politik dan ekonomi negara.

      Tunku juga menjalinkan hubungan baik dengan negara jiran dengan mencadangkan penubuhan ASA dan MAPHILINDO. Tujuan pertubuhan-pertubuhan tersebut adalah untuk rneningkatkan persahabatan dan penyertaan dalam ASEAN. ASEAN yang dibentuk pada tahun 1967 bertujuan mewujudkan hubungan serantau yang baru.

      Sumbangan politik Tunku yang amat besar ialah penyertaan beliau dalam pentubuhan Pertubuhan Persidangan Islam (OIC). Bagi menghargai sumbangannya, Tunku telah dilantik sebagai Setiausaha Agung OIC yang pertama. Tunku berusaha mendapatkan kerjasama OIC untuk menyelesaikan peperangan Iran-lraq. pada masa yang sama Malaysia juga rnenyokong perjuangan rakyat palestin dalam memerangi kezaliman rejim lsrael. Tunku juga menubuhkan Bank Pembangunan Islam yang rnemberi bantuan kewangan kepada negara anggota OIC.

      Selain dari itu, Tunku juga mementingkan hubungan antarabangsa. Malaysia bergerak aktif dalam badan-badan antarabangsa seperti PBB dan Komanwel Tunku telah menghantar misi perdamaian dan kearnanan ke Congo pada tahun 1961. Beliau juga sangat menghormati hak asasi manusia dan ini digambarkan dalam usaha beliau mengkritik keras Dasar Aparteid di Afrika Selatan sehingga negara tersebut disingkirkan daripada Komanwel.

      Kesimpulannya, Tunku Abdul Rahman merupakan seorang pemimpin yang berwibawa dan berkaliber.Beliau mempunyai pandangan jauh untuk membawa Malaysia ke arah kemajuan dan kegemilangan. Usaha-usaha Tunku rnenunjukkan beliau seorang pemimpin yang berjiwa rakyat dan sangat mementingkan perpaduan kaum. Tunku telah meninggal dunia pada 6 Disember 1990. Narrun, sumbangan besar Tunku sebagai 'Bapa Kemerdekaan' dan .Bapa Malaysia tetap dikenang oleh setiap rakyat Malaysia.

3. Jelaskan peranan Yang di-Pertuan Agong dalam sistem pentadbiran dan pemerintahan di Malaysia.

A. Pengenalan.

Ketua negara Malaysia ialah Yang di-Pertuan Agong (YDPA). Baginda merupakan Raja Berperlembagaan dan tertakluk kepada Perlembagaan Malaysia. Jawatan baginda diwujudkan sejak tahun 1957 mengikut Perlembagaan Malaysia. YDPA merupakan lambang kedaulatan dan ketertinggian kuasa negara. Baginda menjadi tumpuan taat setia seluruh rakyat tanpa mengira bangsa dan kaum. YDPA dipilih oleh Majlis Raja – Raja dalam kalangan sembilan orang sultan Melayu mengikut peraturan pemilikan yang terkandung dalam Perlembagaan Malaysia. Jawatan YDPA dipegang secara bergilir – gilir dan bukan diwariskan mengikut keturunan. Jawatan YDPA dipegang selama lima tahun oleh setiap raja yang dipilih untuk memegang jawatan tersebut. YDPA tidak memiliki kuasa mutlak kerana baginda terikat dengan kuasa Perlembagaan Persekutuan. YDPA menjalankan kuasa pemerintahan negara berdasarkan nasihat Perdana Menteri.

B. Isi-isi.

YDPA merupakan ketua negara. Antara peranan atau tugas yang dilaksanakan oleh YDPA ialah pemerintah tertinggi angkatan tentera bersenjata Persekutuan Malaysia. Baginda merupakan lambang kedaulatan dan menjadi penaung kepada kekuatan negara. Majlis Angkatan Tentera dibawah kuasa am YDPA bertanggungjawab untuk memerintah, menjaga tatatertib, mentadbir dan menguruskan segala perkara yang berhubung dengan angkatan tentera. Baginda juga berkuasa untuk menjatuhkan hukuman, mengampunkan dan menangguhkan hukuman bagi kesalahan yang dibicarakan dalam mahkamah tentera. YDPA juga berkuasa mengampunkan kesalahan – kesalahan lain di dalam Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur dan Labuan dan segala hukuman dijatuhkan dalam mahkamah syariah di Melaka, Pulau Pinang, Sabah, Sarawak dan Wilayah Persekutuan.

Dari aspek agama, YDPA ialah ketua agama Islam bagi negeri - negeri yang tidak beraja seperti Pulau Pinang, Melaka, Sabah, Sarawak dan Wilayah Persekutuan. YDPA merupakan pelindung dan penaung agama Islam di kawasan – kawasan tersebut. YDPA juga menjadi ketua agama Islam bagi negeri baginda sendiri.

Dalam bidang perundangan, YDPA bertanggungjawab untuk memperkenankan rang undang – undang yang diluluskan oleh Dewan Rakyat dan Dewan Negara sebelum diisytiharkan menjadi undang – undang yang sah. Semua perlaksanaan undang – undang yang diluluskan oleh Parlimen memerlukan pengiktirafan baginda sebelum dikuatkuasakan. Baginda mestilah mengiktiraf undang – undang yang baharu dalam tempoh 30 hari selepas diluluskan oleh Parlimen. Sekiranya baginda tidak bersetuju dengan rang undang – undang, baginda boleh merujuknya kepada Parlimen untuk dibincangkan semula.

Selain itu, YDPA mempunyai kuasa untuk melantik Perdana Menteri, Hakim dan Jemaah Menteri. Baginda juga berkuasa melantik dan mewujudkan jawatan Jemaah Menteri atas nasihat Perdana Menteri. Baginda berkuasa melantik anggota Jemaah Menteri selepas berunding dengan Majlis Raja – Raja. YDPA juga bertanggungjawab untuk melantik Ketua Hakim Negara Mahkamah Agong  dan hakim – hakim mahkamah tinggi. YDPA turut bertanggungjawab untuk memelihara kedudukan istimewa masyarakat Melayu dan kaum bumiputera di Sabah dan Sarawak.

Seterusnya, YDPA juga berkuasa untuk memanggil, menangguh dan membubarkan Parlimen atas nasihat Perdana Menteri. Tiada orang lain yang berhak melaksanakan tanggungjawab tersebut. Baginda juga boleh menolak permintaan untuk membubarkan Parlimen jika belum cukup tempoh lima tahun. Baginda boleh memberikan ucapan dalam Dewan Rakyat dan Dewan Negara. Di samping itu, YDPA boleh meminta supaya diadakan Mesyuarat Majlis Raja – Raja tentang keistimewaan, kedudukan, kemuliaan dan kebesaran Raja – Raja Melayu.

Di samping itu, YDPA juga bertanggungjawab mentauliahkan duta – duta yang dihantar ke luar negara dan menerima tauliah duta dari negara asing. Baginda juga perlu menyambut tetamu luar negara yang setaraf dengan baginda seperti Ratu England atau Maharaja Jepun. Baginda juga berperanan menganugerahkan pingat kehormat kepada orang yang telah berjaya atau berjasa kepada negara.

Baginda juga mempunyai kuasa mengisytiharkan Undang-undang Darurat di bawah “Undang-undang X” jika didapati keselamatan negara terancam. YDPA juga bertanggungjawab untuk menjaga keselamatan rakyat secara menyeluruh.

C. Kesimpulan

 YDPA sebagai ketua negara memikul peranan dan tanggungjawab tidak terhad di dalam dan luar negara. Namun dalam menjalankan kuasa eksekutif, baginda bertindak atas nasihat Perdana Menteri. YDPA adalah simbol keunikan sistem pemerintahan beraja berpelembagaan yang diamalkan di negara kita sejak mencapai kemerdekaan sehingga hari ini.

SUMBER-SKEMA 

PERCUBAAN SEJARAH STPM P3 NEGERI PAHANG 2016

JELASKAN SISTEM PEMERINTAHAN DEMOKRASI BERPARLIMEN DI MALAYSIA SELEPAS 1957.

A. Pengenalan 

Selepas Perang Dunia Kedua tamat, kerajaan British telah memperkenalkan Perlembagaan Malayan Union pada 1 April 1946. Butir-butir perlembagaan Malayan Union mendapat tentangan daripada orang Melayu lalu digantikan dengan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1948. Perlembagaan ini menjadi teras sistem demokrasi berparlimen berdasarkan Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu 1957.

B. Isi-Isi:

Sistem Kerajaan Demokrasi Berparlimen

1.      Yang Dipertuan Agong

-          Sistem kerajaan Malaysia berasaskan perlembagaan yang banyak persamaan dengan perlembagaan di Britain dan India. Mengikut perlembagaan Malaysia, ketua negara ialah DYMM Seri Paduka Baginda Yang di-Pertuan Agong. Baginda ialah seorang raja berperlembagaan.

-          Dalam menjalankan kuasa pemerintahan di bawah perlembagaan, Yang di-Pertuan Agong bertindak mengikut nasihat Perdana Menteri dan Jemaah Menteri.

-          Mengikut undang-undang parlimen Malaysia yang terdiri daripada Yang di-Pertuan Agong, Dewan Negara (wakil dari perkhidmatan awam), Dewan Rakyat (wakil yang dipilih) dan badan kehakiman.

-          Perlembagaan boleh diubah dengan keizinan sekurang-kurangnya dua per tiga ahli Dewan Rakyat.

-          Satu perbezaan dalam perlembagaan yang tidak ada di negara-negara lain ialah Yang di-Pertuan Agong dipilih oleh Majlis Raja-raja daripada kalangan 9 orang Sultan Melayu.

-          Sebagai ketua negara, baginda mempunyai kuasa mengampunkan kesalahan-kesalahan lain dalam Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur dan segala hukuman yang dijatuhkan dalam mahkamah Syariah di Melaka, Pulau Pinang, Sabah, Sarawak dan Wilayah Persekutuan.

-          Baginda juga memelihara kedudukan istimewa orang Melayu dan kaum bumiputera di Sabah dan Sarawak.

-          Baginda juga boleh mengisytiharkan undang-undang tentera dan darurat.

2.      Badan Legislatif/Parlimen

2.1 Dewan Negara

-          Adalah majlis tertinggi Parlimen. Tugas utamanya ialah membahas rang undang-undang yang dikemukakan oleh Dewan Rakyat.

-          Dewan Negara mengandungi 69 orang ahli yang dipilih dan dilantik. 26 orang ahli dipilih oleh Dewan Undangan Negeri, dan 43 orang ahli yang dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong.

-          Ahli Dewan Negara berkhidmat sebagai anggota Dewan selama 3 tahun dan tertakluk sama ada dia akan dilantik dan dipilih semula.

2.2  Dewan Rakyat

-          Dewan Rakyat terdiri daripada 222 wakil rakyat yang dipilih melalui pilihan raya.

-          Tugas utama Dewan Rakyat ialah menggubal undang-undang dan meluluskan undang-undang.

3.      Badan Eksekutif 

-          Badan eksekutif memainkan peranan menjalankan dasar-dasar pentadbiran kerajaan mengikut perlembagaan dan undang-undang yang ada.

-          Pentadbiran kerajaan terbahagi kepada peringkat Persekutuan, Negeri dan Tempatan.

-          Pentadbiran peringkat Persekutuan dijalankan oleh Kabinet atau Jemaah Menteri

-          Jemaah Menteri diketuai oleh Perdana Menteri dengan dibantu oleh Timbalan Perdana Menteri dan menteri-menteri  lain sebagai ahli.

-          Bagi menjalankan tugas-tugas eksekutif Kerajaan Persekutuan, beberapa buah kementerian, jabatan, dan badan berkanun diwujudkan.

-          Setiap kementerian diketuai oleh seorang Menteri dan dibantu oleh Timbalan Menteri, Setiausaha Parlimen, Setiausaha Politik, Ketua Setiausaha Kementerian, Pegawai Kementerian, dan kakitangan yang dikenali sebagai pegawai kerajaan.

4.      Badan Kehakiman

-          Mahkamah merupakan badan bebas yang diketuai oleh Ketua Hakim Negara yang dilantik oleh Yang Dipertuan Agong.

-          Terdiri daripada Mahkamah Agung atau Persekutuan, Mahkamah Tinggi Mahkamah Rendah, Mahkamah Syariah, Mahkamah Anak Negeri Sabah dan Sarawak yang mempunyai bidang kuasa masing-masing dalam menjalankan kuatkuasa undang-undang sama ada kes sivil dan kes jenayah.

C. Kesimpulan.

Sebagai kesimpulannya, sistem pemerintahan Persekutuan Tanah Melayu dari tahun 1957 hingga tahun 2000 adalah melalui proses demokrasi. Prinsip-prinsip yang menentukan bentuk kerajaan yang boleh didirikan dan kuasa yang digunakan ditentukan oleh perlembagaan. Jelaslah doktrin pengagihan kuasa tiga badan yang telah ditentukan mesti dipatuhi supaya tidal berlaku penyalah gunaan kuasa. 

SUMBER-

JPN PAHANG SKEMA PERCUBAAN STPM P3 940